شاید غم انگیز ترین جای غمگین بودن اینه که نمیشه غم رو کشت.
راهی جز ابرازش نیست.
حتی اگر پنهانش کنی
با لبخند
با رنگ
با شعر
باز هم یه روزی که رنگ ها از صورتت پاک شد و شعر ها از یادت رفت غم از توی چشمات بیرون میریزه.
بهش میگن روز تسلیم!
بعد از یه هفته بی خبری خبر رفتنت اومد.
نه که اومده باشی که بخوای بری.
ولی خیلی بد میری!! همیشه!
از وسط گیجی و بی خبری و انتظار میری.
عادت کردم دیگه.
سلامت باشی.
درباره این سایت